Belgian Max Challenge 2015 round 1
BMC
Tekst zoals te lezen staat op belgianmaxchallenge.be:
Micro Max: O’Sullivan supersnel!
Allereerst is het erg goed om te zien dat deze klasse weer aantrekt, nadat er vorig jaar niet een race met meer dan vijf man gereden werd, stonden er nu 7 jonge talenten aan de start voor de eerste BMC race van het jaar.
Zak O’Sullivan was heel de dag de te kloppen man, de Engelsman was in de micro max heer en meester in de natte omstandigheden. Achter hem zagen we heel de dag een leuke strijd, Thomas Martens, Kai Rillaerts en Bjarne van der Linde vochten heel de dag om de laatste twee plaatsen van het podium. In alle drie de races waren er gevechten tussen deze drie mannen, die het zo af en toe nog best spannend maakte voor een race die maar tussen 7 man ging!
Uiteindelijk was het bovenste stapje van het podium ’s avonds voor Zak O’Sullivan, op twee en drie zaten Thomas Martens en Bjarne van der Linde. Snelste rookie van de dag was Bryan Laudenberg, die dus toch nog met een mooie rookie trofee naar huis ging na een dag stevig racen tegen de ‘gevestigde orde’ van de Micro Max.
Mini Max: Zwaar bevochten wedstrijden tijdens eerste ronde BMC kampioenschap
De Mini Max mannen maakte er een aardige pot van in Ostricourt. Thom Nelissen had zijn zinnen op de overwinning willen zetten nadat hij erg snel was in de vrije training en de chrono ’s ochtends. Xavier Handsaeme had echter andere plannen, hij nam in race één de leiding over Nelissen, nadat die van de baan was gegleden door een diepe plas. De comback terug naar plaats twee van Nelissen was spectaculair, onder andere Dylan Cleeren en Ilian Bruynseels gaven zich niet zomaar gewonnen, waardoor achter Handsaeme een leuke strijd ontstond.
Race twee zou zo’n zelfde patroon zien, wederom ging Nelissen eraf en moest zijn weg naar voren vechten, echter bleef de climax nu uit tot 5 bochten voor de finish, Nelissen was aangekomen bij de groep van Cleeren, Bruynseels, Kobe Pauwels en Nick Cuppens. Er werd de laatste paar bochten nog hard gevochten voor de tweede en derde plaats, hier zouden uiteindelijk Cleeren en Nelissen terecht komen.
Race drie zag een ander patroon, Handsaeme wel eens waar weer vooraan, maar nu was het Nelissen die geen fouten maakte en de achtervolging in zette, hij kon echter Handsaeme niet bij houden en dus wist Handsaeme drie uit drie races te winnen op het natte Ostricourt. Uiteindelijk zou Gilles Stadsbader als beste rookie uit de bus komen, hij finishte met evenveel punten als de andere rookie Luca Leistra, maar race drie van Stadsbader was beter waardoor hij voor Leistra eindigde.
Junior Max: Brown-Nutley, the man to beat in 2015
Nadat Jordan Brown-Nutley twee weken eerder tijdens de BNL Kick-Off al had laten zien dat hij een serieuze kans maakt op Junior kampioenschappen in 2015, liet hij z’n snelheid nu ook in het nat in Ostricourt zien. Elke keer dat de Junior Max op zondag de baan op ging stond zijn naam bovenaan de ranglijsten. Hij kreeg het in de races daarentegen niet voor niets, mannen zoals Rens van Pelt, Lars Olofsen en Baptiste Moulin maakte hem heel de dag het leven zuur. De eerste twee races waren geen probleem voor Brown-Nutley, waarbij hij van start tot finish aan de leiding reedt. Achter hem waren wel hele interessante duellen gaande, Van Pelt had geen probleem op P2, maar daar achter was er heel de dag een gevecht tussen Olofsen, Moulin, Stahl, Roovers en Ferarri.
Race drie zag een mooi gevecht voor de koppositie, Van Pelt had een hele goede start gemaakt en lag zo op P1 met Brown-Nutley op meer dan drie seconde achterstand. De snelle Brit had dat gat snel weer dicht om Van Pelt halverwege de race weer te passeren. Richting de laatste paar bochten probeerde Van Pelt nog een aanval voor de koppositie, maar die werd meerdere keren afgeweerd door Brown-Nutley. Achter de eerste twee mannen was Olofsen weg gereden bij Moulin om de derde plaats in race drie te pakken.
Uiteindelijk podium was Brown-Nutley op één, Van Pelt en Moulin op twee en drie. Beste rookie was Van Pelt.
Senior Plus & Gentlemax: Knevels sterk, maar niet sterk genoeg voor Nauwelaars
In de ochtend training en kwalificatie leek het erop dat Jonathan Knevels verder zou gaan waar hij eind 2014 mee gestopt was, winnen! Race een bleek echter dat hij niet de enige was die plannen had om in Ostricourt de grootste beker mee naar huis te nemen. Knevels kwam naast de baan na de start en moest zo van halverwege het veld terug komen naar voren, dat leverde mooie inhaalacties op en een spannende eindfase van de race. De laatste paar ronden moest Knevels meer dan zeven seconde dicht rijden, maar kwam uit eindelijk iets meer dan twee tiende van een seconde te kort op de finishlijn op Randy Nauwelaars. Achter deze mannen was er ook nog een mooie strijd gaande, Frederik van Tichelen en Dorian Kruger gingen de strijd aan voor de plaatsen drie en vier. Het was uiteindelijk Van Tichelen die in deze strijd aan het langste eind trok.
Race twee had Knevels een goede start er stond er geen maat op hem, elf seconde was uiteindelijk de voorsprong waarmee hij bij Nauwelaars weg was gereden. Nauwelaars had wel nog moeite gehad om op die tweede plaats terecht te komen na een foutje een paar ronden voor het eind, Van Tichelen en Kruger waren hem hierdoor voorbij gereden, maar werden enkele ronden later weer ingehaald.
Door de snelle kwalificatie van Knevels mocht hij op pole positie starten voor race drie, hij pakte direct de kop, maar Nauwelaars kon deze keer aan z’n achterbumper blijven. Na een paar ronden had Nauwelaars er genoeg van en pakte hij Knevels in de hairpin bocht einde van het rechte stuk, Knevels had hier duidelijk niet op gerekend en moest zelfs even door het gras. Dat betekende dat Knevels hetzelfde trucje moest herhalen als in race een, maar ook nu lukte het hem, om in de laatste ronde zijn teamgenoot Kruger tweede te laten finishen.
Bij de Gentlemax was ook heel de dag een flinke strijd gaande, kampioen van vorig jaar Bruno Cabooter en Thierry van Kerkhoven vochten heel dag om de eerste plaats in die categorie. Het was uiteindelijk Van Kerkhoven die zondagavond de grootste trofee in handen had in de klasse Gentlemax.
Senior Max: Lahaye, meester in de regen
Dylan Lahaye had in de ochtend al laten zien dat hij de te kloppen man was voor de wedstrijddag. Snelle rondetijden in zowel de training als kwalificatie bevestigde dat. Maar Timmermans, Wargé, Van Parijs, Franssen en de rest van het veld ging daar niet zomaar mee akkoord.
Race een volgde met Lahaye en Timmermans op de eerste rij. De race werd gestart onder de zogenoemde “Slow” procedure, omdat er erg veel water en diepe plassen op de baan lagen. Na twee ronden “Slow” was het Lahaye die z’n zaken het beste voor elkaar had en kon in de eerste paar ronden een mooi gat slaan naar Timmermans en Wargé. Beide mannen raakte halverwege de race nog in gevecht, maar nadat Timmermans de snelste raceronde steeds maar aan het verbeteren was liep hij weg om de tweede plaats op te pikken voor Wargé.
Race twee zat heel anders in elkaar, Lahaye had wederom een goede start maar Timmermans kon het tempo vooraan absoluut niet volgen en viel ver terug, dit opende de mogelijkheid voor Van Droogenbroeck, kampioen van vorig jaar, om naar voren te komen. Dat ging daarentegen niet vanzelf, onder andere Chaumont, Beckers en Deveen maakte er een spannende strijd van. Richting het einde van de race waren de kaarten geschud en konden de mannen geen gevechten meer met elkaar aan gaan. Lahaye won dus wederom de wedstrijd, nu voor Wargé en Glenn van Droogenbroeck kwam op meer dan tien seconde van de winnaar als derde over de streep.
Race drie kon Wargé na de start gelijk Lahaye voorbij rijden, Wargé was deze race heer en meester en was drie tiende van een seconde sneller dan wie dan ook op de baan en wist uiteindelijk met een voorsprong van zes seconde op Dylan Lahaye de derde race naar zich toe te trekken. Achter de eerste twee mannen was het wederom Van Droogenbroeck die met de derde plaats aan de haal ging voor een hele snelle Fazio Franssen. Van Droogenbroeck had de derde plaats niet voor niets gekregen, in de beginfase had hij een stevige strijd moeten voeren met Franssen, maar nadat Franssen een paar keer kleine problemen had gehad met de motor, kon Van Droogenbroeck wegrijden en moest Franssen tevreden gesteld worden met een vierde plaats voor Deniz Beckers op P5.
Op het einde van de dag was het Lahaye die de eerste plaats pakte. Beste rookie was Wargé die in zijn tweede race als senior mooi tweede totaal werd, Van Droogenbroeck finishte einde van de dag op P3. Op naar de 2de ronde van de Belgian Max Challenge in Genk!
Resultaten ook op MyLaps.com.
Recente reacties