Belgian Max Challenge 2015 round 2

Afgelopen weekend was het opnieuw de beurt aan de piloten van de Belgian Max Challenge om in actie te komen. Het tweede race-weekend vond plaats op het circuit van Genk, en van een droog lenteweertje was opnieuw helemaal geen sprake!

Tekst zoals te lezen staat op autosport.nl (auteur: Philippe De Roeck):

Zoals verwacht werd de tweede ronde van de Belgian Max Challenge vandaag, op Karting Genk, een verregende editie. Net zoals tijdens de openingsronde in Ostricourt dus, moesten kort na de middag de regenbandjes er voor de eerste onder. Het aantal deelnemers was eerder aan de beperkte kant, al zagen we toch knappe races met heel wat positie wisselingen.

Micro Max:
In de MicroMax ontspon er zich opnieuw een tweestrijd tussen Zak O’Sullivan en Thomas Martens. Beiden zijn dit seizoen erg snel onderweg, al ligt de concurrentie op de loer. Zo ook vandaag tijdens de eerste race waarin Martens vanaf de pole startte voor O’Sullivan en Kai Rillaerts.

Martens maakte geen al te beste start en O’Sullivan lag in de eerste bocht al op kop. Ook Bjarne van der Linden kwam uitstekend weg en sloot aan als tweede, voor Martens en Rillaerts. O’Sullivan was niet meteen in staat ver weg te rijden terwijl ook van der Linden en Martens goed konden volgen. Iets voorbij halfweg de wedstrijd begon Martens aan zijn opmars, ging eerst voorbij van der Linden en daarna voorbij O’Sullivan voor de leiding. Het werd nog heel spannend, maar Martens haalde het voor Rillaerts en O’Sullivan.

In race twee, waren de weersomstandigheden helemaal omgeslagen. De baan lag nu duidelijk nat, maar aangezien slicks verplicht zijn voor de Micro’s, veranderde er niets in de banden keuze. Het was O’Sullivan die vrij gecontroleerd won voor Martens en Rillaerts. Ook in race twee toonde O’Sullivan zich duidelijk de snelste voor een sterke Bjarne van der Linden en Thomas Martens. Dankzij zijn twee overwinningen pakt O’Sullivan de dagoverwinning voor Martens en Rillaerts.

Mini Max:

In de kwalificaties van de MiniMax, was Nederlander Thom Nelissen de snelste. Hij had ruim een tiende voor op Dylan Cleeren en Nick Cuppens. In de races die volgden gebeurde er in iedere race wel wat. Cleeren maakte een prima start maar Nelissen nam de kop al vrij snel weer over om die niet meer af te staan. Xavier Handsaeme ging nog voorbij aan Cleeren maar Nelissen was te ver weg. 1 Nelissen, 2 Handsaeme en 3 Cleeren. Ook in de tweede race was Nelissen de snelste . Dylan Cleeren kwam als tweede voorbij start finish maar werd na afloop gediskwalificeerd wegens de aanwezigheid van wat vet in de koppeling. Cleeren mocht zo een goed dagresultaat en meteen het hele kampioenschap vergeten. Ilian Bruynseels leek af te stevenen op een goede derde plek maar werd kort voor het einde van de baan getikt door Luca Leistra die zo derde werd.

Een erg teleurgestelde Dylan Cleeren beloofde zijn vader in de laatste race te doen waar ie goed in was. Cleeren hield woord en ging in een halve ronde van de laatste naar de eerste plaats. Cleeren won de wedstrijd ook maar werd zoals gezegd gediskwalificeerd. Ilian Bruynseels reed opnieuw een goede wedstrijd en won voor een heel sterk rijdende Nick Cuppens die in iedere race wel een rol vooraan speelde. Thom Nelissen en Xavier Handsaeme maakte in de eerste ronde al wat foutjes al wist Handsaeme toch nog tot het podium te rijden. Nelissen werd vierde en pakt de dagoverwinning voor Handsaeme en Bruynseels!

Junior Max:

Jordan Brown Nutley was de snelste Junior rijden tijdens de kwalificaties. Hij had een minieme voorsprong op Eric Stahl en Danny Kroes die tweede en derde werden. De eerste finale werd nog in droge omstandigheden afgewerkt en was meteen erg spannend om volgen. Eric Stahl wist al vrij snel naar de kop door te stromen en kreeg het gezelschap van een sterk gestarte Filip Woijtowicz. Daarachter volgde een klein gaatje waarna Nutley het aan de stok kreeg met Kroes. Nog wat verder kwam een groepje achtervolgers onder leiding van Rens van Pelt, uitgeteld voor de overwinning leek het toen. Maar Woijtowicz, kon of wou niet voorbij Stahl waardoor Kroes en Nutley toch korter kwamen. Met nog twee ronden te gaan viel alles uit elkaar en kwam Kroes als eerste door, gevolgd door van Pelt en Nutley. Van Pelt leek nog voor de overwinning te kunnen gaan, maar een klein foutje gaf Kroes vrij spel voor de eerste reekswinst voor van Pelt en Nutley.

Al in de opwarm ronde deed de EVO motor van van Pelt niet wat van het tuig verwacht werd. Een defecte bougie dwong van Pelt tot een vroege opgave. Nutley was dit keer oppermachtig, Stahl nam opnieuw de kop maar Nutley ging er al snel voorbij om vlot te winnen voor Stahl en een sterk rijdende Enzo Ferrari, wat wil je met zo een naam! Opnieuw opschudding toen het veld losgelaten werd voor race drie. Dit keer was het Eric Stahl die met een defecte bougie, nog voor de start naar de kant moest. Opnieuw een rijder die een goed resultaat ziet wegvallen door mechanische pech. Nutley was opnieuw erg snel onderweg en won met ruim zes seconden voorsprong op Danny Kroes en Lars Olofsen. Olofsen kwam naar het einde van de dag dus weer naar voren na een matige chrono wegens motor problemen. Hij nam zelfs de leiding in de laatste race maar Nutley en Kroes waren de Limburger toch te snel af. Nutley won het dagklassement voor Kroes en Olofsen.

Senior Max:

We hebben er even op moeten wachten maar de kampioen van 2013 in de Senioren leek de snelheid weer gevonden te hebben. Het was dus Glenn Van Parijs die de pole pakte met ruim twee tienden voorsprong op Fazio Franssen en Tom Meijer. De eerste finale werd een prachtig spektakel. De dreigende wolken lieten nu en dan wat druppeltjes neer op de baan, een aanstormend veld van 28 senioren op slicks kan dan wel wat brokken veroorzaken. Deniz Beckers, startend vanaf P4, schoot nog voor de eerste knik al achterstevoren en deed het veld alle kanten uitschieten. Voornaamste slachtoffers waren Jimmy Deveen en Dylan Lahaye die beiden kansrijk startten. En dan heb je Michael Cool natuurlijk die al vrij snel naar voren kwam en Van Parijs wist te verschalken voor P1. En als een duivel uit een doosje kwam nieuwkomer Joey Alders naar voren gestormd. Een nukkige powervalve deed hem als zeventiende starten maar de voormalige Academy rijder tikte aan op een hele knappe tweede plek voor Benders, Van Parijs en Van Droogenbroeck.

Bij de start van de tweede race was het opnieuw raak met de bougies, dit keer was het van Droogenbroeck die er heel wat last mee had en pas achttiende werd. Vooraan had Cool de touwtjes nog steeds goed in handen en samen met Van Parijs op P2 controleerde hij de race voor rookie Felix Wargé die heel knap derde werd. Op naar de finale dan waarin Cool vanaf pole de veld tot het einde kon leiden en zo dus drie op drie scoorde. Glenn Van Parijs hield in de begin fase goed stand op P2 maar kwam onder druk van Van Droogenbroeck die de snelheid terug gevonden had. Maar zowel Van Droogenbroeck als Van Parijs, die ook af te rekenen kreeg met een kapotte bougien vielen uiteindelijk wat terug; Cool dus nog steeds op kop met Dylan Lahaye en Felix Wargé kort in de buurt. Daarachter kwam Van Droogenbroeck weer naar voren terwijl ook Thomas Potier en Jimmy Deveen de snelheid nog steeds goed te pakken hadden. Lahaye moest naar het einde toe Wargé voorbij laten gaan terwijl Cool dan net genoeg voorsprong had om te winnen. Wargé werd tweede voor Van Droogenbroeck die Lahaye, toen de baan lichtjes begon te drogen nog te pakken kreeg. Daarachter kon Deveen zijn CKR chassis net niet aanpikken, maar hij was ongetwijfeld een van de snelste rijders van het pak in de finale! Cool bleef de hele dag foutloos en pakte de dagwinst voor Felix Wargé en Dylan Lahaye. Joey Alders werd nog vierde, Glenn Van Parijs vijfde.

DD2:

Voor het eerst dit seizoen werd de DD2 verwelkomt in het BMC veld. Slechts zes deelnemers melden zich aan. De kwalificaties waren niet veel belovend met een ijzersterke pole voor Jordy Lievens. Alexander Durlinger moest namelijk al zeven tienden toegeven op Lievens zijn tijd. Danny Verelst klokte de derde tijd. De races brachten weinig spanning, Lievens was, eerlijk is eerlijk, een klasse apart. De VICI Motorsport rijder won dan ook alle drie de races. Alexander Durlinger werd drie keer tweede na redelijk anonieme races want ook hij had steeds een ruime voorsprong op Danny Verelst die derde werd.

Senior Plus & Gentlemen:

In de Senior Plus en de Gentlemen klasse was Dimitri Ostorvski de snelste in de kwalificaties voor Randy Nauwelaers en Dorian Kruger. In een spannende eerste race nam Nauwelaers al snel de kop over van Ostrovski maar de Gillard rijder sloeg terug en nam de leiding opnieuw in handen. Randy Nauwelaers kon echter rekenen op een erg hard lopende motor en plaatst zo, in combinatie met zijn jarenlange ervaring, opnieuw een aanval op Ostrovski. Die lukte opnieuw en zo pakte Nauwelaers de winst voor Ostrovski en Dorian Kruger.
De twee volgende finales werden in regenachtige omstandigheden gereden. Nauwelaers was twee keer de snelste maar de grootste weerstand kwam uit de hoek van Luc Busschots, die in de Gentlemen klasse rijdt. Hij ging voorbij Kruger en Ostrovski die derde en vierde werden. Daarachter deed ook Bruno Cabooter goede zaken in het Gentlemen klassement. Na een touché in de eerste race maakte hij aardig wat plekken goed in de tweede finale. Finale drie draaide uit op hetzelfde podium en dat was meteen ook het dagtotaal. Nauwelaers won dus in de Senior Plus voor Kruger en Ostrovski. Busschots won bij de GentleMaxen voor Bruno Cabooter en Jos Slegers.