Inkart – Petronas 12h 2016

Naar jaarlijkse gewoonte is er eind juni de 12h-wedstrijd te Inkart in Puurs. Dit is hun enige jaarlijkse lange endurance race, en gaat gepaard met de opening van het lange 1km in- & outdoorcircuit dat er in de zomermaanden ligt in Inkart.

De wedstrijd is voor de piloten de eerste rijtijd op dit extra lange circuit. Vanaf de dag erna is het circuit toegankelijk voor iedereen, en dat tot begin september. Het circuit kan wel tijdelijk afgesloten worden bij te erg en nat weer.
(Lees ook hier.)

De 12h-race liep opnieuw van 11u tot 23u.
Waar er vorig jaar ‘maar’ 16 teams aan de start stonden, waren dat er dit jaar maar liefst 24. Nog steeds vooral bedrijven, maar toch een stijging van 50% tov. vorig jaar dus.

Grootste nieuwigheid is dat er dit jaar met een minimumgewicht gewerkt werd. Op de manier dat de race in 2 klasses gereden werd, er waren 2 klassementen voorzien – eentje op minimumgewicht (80 kg) en eentje zonder minimumgewicht.
In de eerste klasse startten er 8 teams, vooral de meer ervaren en serieuzere piloten. De 2e klasse zonder minimumgewicht werd vooral bevolkt door bedrijven en recreanten.

Kartwissels waren er (jammer genoeg nog steeds) niet voorzien.

Extra het vermelden waard; Koen Martens zou de 12h individueel trachten af te werken, onder de noemer “The Lonesome Driver”. Hij kreeg terecht heel wat aandacht hiervoor.

Bij de ‘normale teams’ zagen we vooral de 2 teams van DWT traditiegetrouw als favorieten. Uitdaging zou vooral gaan komen door het sterke team van andere locals Kryotech, en door het team rond een ex-marshal Toro Loco.

Na het ontbijt voor de piloten startte de vrije training, gevolgd door de qualify.
Kenny Verbinnen stond hier voor DWT 2 de hele tijd aan de leiding, maar in de allerlaatste ronde kon Nikki Swannet voor zusterteam DWT 1 er toch nog met een tiende onder springen.
Na de kwalificatie was dit de startvolgorde:

Filmpje van de start (360°!), gefilmd aan boord bij Koen Martens:

Dylan De Wolf nam de start van de leiding voor DWT 1. P2 en P3 konden netjes volgen. Na 1 ronde was P3 iets te optimistisch, waarbij Dylan kwam rond te staan en terugviel tot P6. Kenny nam de leiding over, en bouwde die stelselmatig uit gedurende de eerste (bijna) 3 uur wedstrijd, terwijl Dylan al snel P2 terug overnam, en de schade beperkte.
Na minder dan 2u wedstrijd was het hele veld al gedubbeld door de 2 DWT teams.

Na enkele warnings, wat tijdverlies bij gedubbelden, etc. lagen beide na enkele uren weer bij elkaar, waar een mooi gevecht ontstond tussen Nikki Swannet voor DWT 1 en Kevin Lemmens voor DWT 2.
Op het einde van hun stint was de race al bijna halverwege, en vlak na de volgende pilotenwissels (waar Filipe Vieira instapte voor DWT 1 en Michael Veulemans voor DWT 2) nam DWT 1 terug de leiding over. Niet veel later barstte er ineens een onweer los boven het circuit van Inkart, waarop de race even geneutraliseerd werd uit veiligheids-overwegingen (bliksem). Een klein halfuurtje later kon er weer van start gegaan worden op de natte baan. De pace kart liet het pak weer los (weliswaar bumper aan bumper), en de 2e racehelft werd ingezet.

DWT 1 had Filipe Vieira – regenspecialist bij uitstek – in de kart, en DWT 2 ging opnieuw voor Kenny Verbinnen. Filipe bleef z’n voorsprong uitbouwen, en legde er zwaar de pees op in deze uitdagende omstandigheden.

De race verliep verder zonder grote noemenswaardigheden. Thierry De Wolf zelf sprong nog even achter het stuur, maar de posities bleven ongewijzigd.

DWT 1 werd als winnaar afgevlagd, gevolgd op 50 seconden door zusterteam DWT 2. Het laatste podiumplekje ging uiteindelijk naar Toro Loco, waar zij heel blij mee leken te zijn, weliswaar op meer dan 4 rondes van de winnaars.
Kryotech moest genoegen nemen met een 4e plek, en viel dus net naast het podium.
P5 en P6 waren verrassend voor 2 teams uit de klasse zonder minimumgewicht; Inkart-On en Q8 Plus, waar onder andere enkele piloten actief in de autosport meereden.

Soloïst Koen Martens eindigde heel sterk op een 7e plek algemeen. Op uiteindelijk ‘slechts’ 12 rondes van de winnaars. Hij hield de hele race lang een heel strak tempo vol, en stopte amper om te rusten. De regenpauze was misschien wel welkom.
Hij finisht voor de oude bekenden Anthony Van Trier en Kenneth Goris (Inkart-regulars in hun tijd) die bij het team van Honda One meereden.
Teams Fero en Destiny 1 vervolledigden de top 10.

Top 10:

De meeste deelnemers konden terugblikken op een heel geslaagde en verzorgde race.

Gespreksonderwerp hier en daar was toch weer de kart, kartverschillen en (gebrek aan) kartwissels. Zoals bij vrijwel elke echte piloot wordt een resultaat graag op het materiaal gestoken natuurlijk 😉

P1. DWT 1 (Dylan De Wolf, Filipe Vieira, Nikki Swannet (, Thierry De Wolf))
P2. DWT 2 (Kenny Verbinnen, Kevin Lemmens, Michael Veulemans (, Thierry De Wolf))
P3. Toro Loco (Vincent Coertjens, Brecht Van den Branden, Anne d’Hondt, Niel Eeckman)
P4. Kryotech (Kris Tiebos, Olivier Wuyts, Guido Van den Heiligenberg, Steven Van Dyk)

Speciale vermelding nog eens voor Koen Martens die in z’n opzet slaagde en de race solo afwerkte.

Podiumfoto (de podia van beide subklassementen stonden er tegelijk op):

Volledig resultaat:

Allerhandje filmpjes zijn terug te vinden op de Facebook van Inkart, met oa. enkele live updates van medewerker Ivo Janssen.

Verslagje(s) op ons forum. Een reactie van Koen zelf op zijn Facebook.